(klik hier om het vorige deel te lezen; klik hier om naar het begin van het verhaal te gaan.)

Göteborg, juli 2017

Met een zucht sloeg Axel Berglund de laatste pagina van de krant dicht en legde die op de stapel die voor hem lag. Hij leunde achterover in zijn stoel en tuurde door het raam naar buiten. De vroege ochtendzon dwong hem zijn ogen tot spleetjes te knijpen. Beneden op straat leek het een gewone dag in Göteborg; voetgangers stroomden als een mierenkolonie uit het metrostation en haastten zich naar hun werk, bestelbusjes vervoerden klusjesmannen naar een klus, een zwerver stond voorovergebogen in een afvalbak op zoek naar iets eetbaars. Toch was er iets veranderd. Sterker nog. Zweden zou nooit meer hetzelfde zijn.

Axel voelde de nabijheid van Freya. Ze kwam naast hem staan, liet haar hand door zijn haar glijden en vleide haar warme, naakte lichaam tegen hem aan.
“Ben je tevreden?” vroeg ze met zachte stem.
Ze pakte de bovenste krant op de stapel en wees op de kop in chocoladeletters. Axel keek naar haar slanke vingers en haar rode nagels; de kop van de krant kende hij al.

MISBRUIKSCHANDAAL BREIDT ZICH UIT
Na SÄPO nu ook Zweedse Academie onder vuur

Het was de vierde editie waarin het Svenska Aftenbladet publiceerde over wijdverbreid seksueel misbruik in de politieke en culturele elite van het land.
“Hoe kan ik tevreden zijn?”, antwoordde Axel meesmuilend. “Heb ik eindelijk een scoop, mag mijn naam er niet bij.”
Freya en hij wisten allebei dat die anonimiteit niet voor niets was. Het was ook de reden waarom de hoofdredactie in samenwerking met de politie had gezorgd voor een tijdelijk en geheim adres dat voortdurend werd bewaakt. Er waren veel mensen die een reden hadden om de schrijver van de artikelen over het Polaris-schandaal de mond te snoeren, en het dreigende was dat diezelfde mensen vaak in zulke machtige posities zaten dat ze dat ook in de praktijk zouden kunnen brengen. Er waren inmiddels arrestaties verricht en op verschillende plaatsen, verspreid over het land, waren acht jonge meisjes en drie jongens bevrijd die het slachtoffer van mensenhandel waren en op hun duistere lot wachtten. Het hoofd van SÄPO, Gustav Wennerström, was op non-actief gesteld en naar hem liep een onderzoek. Hetzelfde gold nu ook voor Arnaud Leblanc, de voorzitter van het meest prestigieuze insitituut van het land: de Zweedse Academie. De USB-stick die Afia aan Axel had gegeven bevatte voldoende onderschepte en ontcijferde communicatie van Polaris om de komende weken het land op zijn grondvesten te doen schudden.

Freya ging schrijlings op Axel’s schoot zitten, deed de panden van zijn badjas langzaam open en streelde zijn borst.
“De volgende keer neem je me mee naar het noorden, beloof je dat?” vroeg ze met een speels stemmetje. “Elke keer als je daar bent beleef je spannende dingen met geheimzinnige vrouwen. En mij laat je hier achter, lul.”
Axel trok Freya dicht tegen zich aan en legde zijn hoofd tussen haar borsten. Hij snoof haar geur op. Ze rook naar een mengeling van lijf, nest, witbrood, kaneel, en seks.
“Beloofd,” zei hij met een glimlach. Maar Axel Berglund wilde voorlopig niet meer terug naar het noorden. Terwijl Freya met nauwelijks ingehouden ongeduld zijn badjas van hem afstroopte dacht hij even aan Afia. Een artikeltje in de rubriek ‘regionale berichten’ van de dinsdageditie was wat verloren gegaan in het schokkende Polarisnieuws, maar Axel had een zucht van opluchting geslaakt toen hij het las. In de buurt van Abisko, op het terrein van een verlaten herberg, waren de lichamen gevonden van twee onbekende en gewapende mannen. Van de dader ontbrak ieder spoor. Ze heeft het gered. Afia is veilig, had Axel gedacht.

Hij richtte zijn hoofd op en keek in Freya’s blauwe ogen. Zijn badjas hing inmiddels doelloos langs zijn lichaam. Terwijl ze kusten nam Freya zijn geslacht stevig in haar hand. Hij rook haar groeiende opwinding en voelde de zijne.
“Ik wil je in me,” fluisterde Freya. Doelgericht leidde ze zijn hand naar de vochtige warmte tussen haar benen.”Hier. Nu.”
“Er staat een bewaker voor de deur,” wierp Axel tegen, zonder veel overtuiging. Zachtjes nam hij Freya’s tepels tussen zijn lippen. Haar ademhaling stokte even toen hij zijn vingers in haar liet glijden.
“Dus?” vroeg ze hees. “Als we toch geen privacy hebben, laten we er dan maar voor zorgen dat die bewaker een stijve krijgt van wat hij hoort.”

Terwijl de zon steeds hoger aan de Göteborgse hemel klom en Axel met een wild gebaar de kranten van het bureau veegde om plaats te maken voor zijn geliefde, verraadde een piep dat er een mail in zijn inbox was geland.
Komt later wel, dacht hij.

Beste Axel,
Je zult je wel afvragen waar ik ben. Daar kan ik je niets over vertellen, voor je eigen bestwil en voor die van mij. Maar wees gerust, ik ben veilig nu. Mijn taak zit erop, nu is het aan jou. Je publicaties volg ik, ga ermee door, maak een einde aan deze ellende.
Wat je nog moet weten is dat mijn moeder veel over je verteld heeft. Je hebt indruk gemaakt, destijds.
Zoals je misschien weet geeft het Akan-volk uit Ghana hun kinderen vaak een naam die afhankelijk is van de dag van hun geboorte. Afia is de meisjesnaam voor kinderen die, zoals ik, op vrijdag geboren zijn. Ik ben kwart-Ghanees via mijn vaders kant. Van hem heb ik ook het talent geërfd een beetje met getallen en encryptie te rommelen. Zie je het nu?

Wees voorzichtig.
Liefs, Afia

*****

Naschrift

Dit verhaal is volkomen fictief maar losjes geïnspireerd door een schandaal rond seksueel misbruik dat speelde in de gelederen van  de Zweedse Academie in 2017. https://www.theguardian.com/news/2018/jul/17/the-ugly-scandal-that-cancelled-the-nobel-prize-in-literature.

Polaris bestaat niet, maar nummerstations zijn er wel. Hun functie is nog altijd gehuld in geheimzinnigheid. Lees bijvoorbeeld https://www.bbc.com/news/magazine-24910397. Horen hoe het klinkt? Op de frequentie van 4625 Khz zendt het Russische nummerstation UVB-76 (“The Buzzer”) uit. Ga naar http://websdr.ewi.utwente.nl:8901/ en vul 4625 in in het frequentieveld.